Wybór odpowiedniego drewna do kominka
Pierwsza kwestia to wybór drewna kominkowego. Mowa tu oczywiście o jego pochodzeniu, rodzajów drzew jest naprawdę wiele i różnią się tym, jak dobrze drewno z nich pochodzące spala się w kominku. Najczęściej poleca się grab, dąb, buk oraz jesion. Odradza się z kolei drewno pochodzące z drzew iglastych. Wszystko przez dużą zawartość żywicy, która strzela przy spalaniu i zanieczyszcza kominek. Dodatkowo drewno iglaste wytwarza więcej sadzy i smoły zapychającej przewód kominowy oraz dymu.
Wśród drewna kominkowego rodzaje pochodzące z drzew liściastych wyróżniają się zupełnie innymi rzeczami. Na przykład drewno bukowe cechuje się dużą wydajnością i niewielką zawartością kory. Dzięki temu równomiernie się pali i starcza na dłużej, co obniża koszty ogrzewania. Drewno dębowe docenia się z kolei za bardzo przyjemny zapach w trakcie spalania. Ma ono jednak pewną wadę. Dąb należy dość długo suszyć, by nadawał się do palenia w kominku.
Kiepskim pomysłem jest stosowanie miękkiego drewna liściastego z wyjątkiem brzozy. Topole oferują bardzo niską wartość opałową, przez co wymagane będzie stosowane bardzo dużej ilości surowca. Brzoza nadaje się dość dobrze pomimo bycia drewnem miękkim, gdyż pali się równomiernie i nie zawiera wielu substancji smolistych. W większości wypadków miękkie drewno to jednak coś, co warto zostawić na moment, gdy będzie trzeba wybrać stoliki kawowe do salonu lub narożniki do salonu. Tam sprawdzą się naprawdę świetnie.
Cechy najlepszego drewna kominkowego
Pierwszą cechą, którą powinno posiadać każde drewno kominkowe jest jak najwyższa wartość opałowa. Im bardziej kaloryczne paliwo, tym mniej potrzebujemy go w trakcie palenia. Dzięki temu mniejsza będzie powierzchnia potrzebna do składowania zapasu drewna. Sprawia to także, że ogrzewanie jest po prostu tańsze.
W przypadku drewna niezwykle ważna jest także jak najniższa zawartość substancji toksycznych. Nie może zawierać zbyt wielu substancji smolistych. Absolutnie nie powinno też palić mebli, takich jak stoły do jadalni czy szafy przesuwne. Dotyczy to także elementów drewna, które były malowane i/lub lakierowane. Nałożone na nie substancje w trakcie spalania wydzielają bardzo dużo zanieczyszczeń, które trafią potem do atmosfery. W normalnych warunkach palenie drewnem nie generuje dużych ilości niebezpiecznych związków, więc trzeba mieć to na uwadze.
Kolejna rzecz, która cechuje najlepsze drewno do palenia w kominku mała ilość żywicy oraz kory. Żywica wytwarza wiele dymu, a także potrafi strzelać, na co trzeba szczególnie uważać, szczególnie jeśli drewno trafi do kominka otwartego. Ponadto musi ono mieć odpowiednio niską wilgotność. Wtedy ma najwyższą wartość opałową i generuje znacznie mniej dymu w trakcie spalania w kominku.
Przygotowanie drewna przed spalaniem
Chcąc zacząć palenie drewnem w kominku, poradnik nie może pominąć kwestii sezonowania drewna. Aby zachować jak najwyższą efektywność ogrzewania, drewno trzeba po prostu odpowiednio przygotować, zanim trafi do kominka. Jednym z pierwszych kroków jest zawsze porąbanie go w odpowiednie kawałki. Potem ułatwi to między innymi przechowywanie, ale też i sezonowanie.
Ponadto drewno kominkowe trzeba chronić przed nadmiarem wilgoci oraz opadami atmosferycznymi. W innym wypadku efekty sezonowanie mogą zostać wręcz błyskawicznie zaprzepaszczone, a cofnięcie tego procesu to coś, co zajdzie dopiero po kilku miesiącach, a czasem nawet i ponad roku.
Suszenie i przechowywanie drewna kominkowego
Odpowiednie suszenie i przechowywanie drewna do kominka to kwestia kluczowa, gdy chcemy z niego korzystać. Jak więc robić to poprawnie? Przede wszystkim drewno powinno być zawsze trzymane w tak zwanej drewutni. Najczęściej ma ona formę zamkniętej z trzech stron altany, w której odsłania się tylko front, by zapewnić dostęp do składowanego drewna. Dla oszczędności często stosowanym sposobem jest budowa drewutni tak, by z jednej ze stron przylegała do ścian budynku. W ten sposób można wydać mniej na budowę drewutni, gdyż, będzie wymagać jedynie dwóch, a nie trzech ścian
Budując drewutnię, nie można zapomnieć o kilku bardzo ważnych kwestiach. Przede wszystkim mowa tu o zapewnieniu szczelnego dachu, który zablokuje wszelki deszcz i inne opady atmosferyczne mogące powiększyć wilgotność drewna. Ponadto musi zostać tak zaprojektowana, by we wnętrzu zapewniała wysoki przepływ powietrza. Korzystnie wpływa on na spadek wilgotności. Liczy się nawet rzecz tak blacha, jak to, w którym kierunku zwrócona jest drewutnia. Powinna być wystawiona na promienie zachodniego lub południowego światła. Dzięki temu drewno składowanie w niej będzie suszyć się dużo szybciej.
Z reguły najlepszy moment na rozpoczęcie przechowywania drewna do kominka to lato. Wtedy na zimę odbywającą się za niecałe półtora roku praktycznie każdy rodzaj drewna powinien być gotowy do palenia nim w kominku. Miejsce ustawienia drewutni liczy się również ze względu na własne zdrowie. Im bliżej domu, tym lepiej, gdyż mniej nadwyrężymy swoje ciało w trakcie przenoszenia drewna z drewutni w kierunku kominka. Oczywiście cały proces sezonowania można pominąć i zamówić gotowe do palenia drewno. Nawet wtedy będziemy jednak potrzebować odpowiedniego miejsca, w którym chowane będą zapasy.
Pozostaje jeszcze bardzo kwestia dotycząca tego, jak długo należy sezonować drewno. Najmniejsze wymagania ma topola oraz drzewa iglaste. One osiągają poziom rzędu 20% wilgotności już po okołu roku. Nieco więcej, bo około półtora roku wymaga lipa, olcha oraz brzoza. Ponownie są to jednak drzewa, których w większości się po prostu nie poleca na drewno kominkowe. Zupełnie inaczej sytuacja wygląda w przypadku gatunków, które potrzebują około 2 lat, by osiągnąć wilgotność w przedziale 15-20%. Mowa tu o buku, grabiu, jesionie praz drzewach. Najwięcej czasu, bo aż 2,5 roku wymaga z kolei dąb. Drewno z tego drzewa rekompensuje to jednak swoim unikalnym i dla wielu osób bardzo przyjemnym zapachem. Sezonowanie to bardzo ważna rzecz, której lepiej nie pomijać. Dzięki niemu drewno nie emituje tyle dymu, pali się znacznie dłużej i zawiera mniej szkodliwych środków, które przyczyniają się do powstawania smogu.
Sprawdzone metody przygotowania drewna do kominka
W przypadku drewna do kominka właściwości idealnego sprawiają, że czasem idealne przygotowanie może być trudne. Mowa tu na przykład o jego twardości oraz rozmiarach. Z tego powodu w domu nie będzie się bez małej siekierki lub łuparki. Do czego mogą posłużyć te narzędzia? Oczywiście do rozdrobnienia kawałków, które są zbyt duże. Można porąbać je na nieco większe części, które jednak idealnie zmieszczą się do kominka. Siekierka będzie także potrzebna w celu przygotowania rozpałki. Na nią świetnie nadają się bardzo małe kawałki drewna. Do tego zastosowania najlepiej będzie użyć specjalnej siekierki rozłupującej, Dzięki swojej unikalnej konstrukcji, potrafi doskonale poradzić sobie z porąbaniem drewna na niewielkie kawałki.
